Jak wygląda teraz Czarnobyl po katastrofie? Przywracanie natury w Czarnobylu jest jednym z głównych celów obecnej odbudowy. Po wybuchu reaktora nr 4 elektrowni jądrowej w Czarnobylu w 1986 roku, miasto i okoliczne obszary przekształciły się w niezwykłą ruinę radioaktywną.
Jednak dzięki trwającej od lat pracy inżynierów, naukowców i społeczności, widok Czarnobyla uległ zmianie. W lipcu 2019 roku ukończono nowy sarkofag, który ma zadanie zabezpieczyć uszkodzony reaktor nr 4 na co najmniej 100 lat. Sarkofag ma imponujące wymiary – 105 m wysokości, 150 m długości i 257 m szerokości, waży około 36 tys. ton.
Projekt budowy sarkofagu został sfinansowany przez Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju, Unię Europejską, USA oraz Polskę. Prace rozpoczęły się w 2012 roku i trwały pięć dni. Wewnątrz sarkofagu znajduje się 200 ton radioaktywnego korium, 30 ton pyłu oraz 16 ton uranu i plutonu. Robotnicy pracujący przy budowie sarkofagu byli wyposażeni w czujniki promieniowania i byli monitorowani pod kątem narażenia na promieniowanie.
Mimo odbudowy, obecnie nie istnieje technologia umożliwiająca usunięcie materiałów radioaktywnych z Czarnobyla. Planuje się jednak rozebranie starego sarkofagu za około 50 lat, co stanowi kolejny krok w odbudowie regionu.
Wniosek
- Czarnobyl po katastrofie ulega stopniowej odbudowie.
- Nowy sarkofag został zbudowany, aby zabezpieczyć uszkodzony reaktor nr 4 na co najmniej 100 lat.
- Projekt budowy sarkofagu był finansowany przez różne organizacje, w tym Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju, Unię Europejską, USA i Polskę.
- Obecnie nie istnieje technologia umożliwiająca usunięcie materiałów radioaktywnych z Czarnobyla.
- Planuje się rozebranie starego sarkofagu za około 50 lat.
Prace artystów na temat radiofobii i zagrożeń nuklearnych
Prace artystyczne Moniki Niwelińskiej, Petera Goina, Emmeta Gowina i Cornelii Hesse-Honegger eksplorują temat radiofobii i przedstawiają skutki promieniowania w formie artystycznej.
Ich zdjęcia artystyczne są narzędziem dokumentacji i jednocześnie formą wyrazu artystycznego, które budują świadomość społeczną i prowokują do refleksji na temat zagrożeń nuklearnych.
Sztuka fotograficzna tych artystów ukazuje skutki nuklearnej katastrofy, ale także emocje i relacje między człowiekiem a zmienioną przez niego przestrzenią.
Prace artystów oddają zarówno zniszczenie widoczne w przestrzeni, jak i subtelne deformacje w strukturze tkanki życia.
Prace artystów rzucają nowe światło na zagrożenia nuklearne, ukazując długotrwałe skutki i zwracając uwagę na potrzebę ochrony i odbudowy.
Przykłady prac artystów:
- Monika Niwelińska – Radiofobia: seria zdjęć, która przedstawia konsekwencje promieniowania w Czarnobylu.
- Peter Goin – Poza granicami: fotografie ukazujące zmienioną naturę wokół elektrowni jądrowej.
- Emmet Gowin – Czarnobyl: serca i umysły: projekcja portretów mieszkańców Czarnobyla, ukazująca ich codzienne życie.
- Cornelia Hesse-Honegger – Deformacje: seria rysunków owadów z terenów skażonych promieniotwórczością.
Prace artystów na temat zagrożeń nuklearnych mają ważną rolę w budowaniu świadomości społecznej i utrzymaniu dyskusji na temat ochrony środowiska i zdrowia publicznego.
Wniosek
Prace artystów ukazują, jak fotografia może pomóc w zrozumieniu abstrakcyjnego zagrożenia nuklearnego. Zdjęcia tych artystów są ważnym głosem w debacie na temat nuklearnego dziedzictwa i przyczyniają się do lepszego zrozumienia zagrożeń, takich jak Czarnobyl odbudowa. Twórczość artystyczna służy jako narzędzie integracji odległych przestrzeni i odsłania ukryte struktury.
Te fotografie dokumentują przeszłość, ale jednocześnie stanowią wypowiedź na temat współczesnych zagrożeń. Przez fotografię można dostrzec zarówno przeszłość, jak i teraźniejszość, a nawet potencjalne przyszłe zagrożenia. Obrazy zamrażają czas, ale jednocześnie otwierają nowe dyskusje na temat zagrożeń, które nie są widoczne gołym okiem.
Prace artystów na temat zagrożeń nuklearnych wnoszą ważny głos do debaty społecznej i podkreślają potrzebę różnych perspektyw oraz pełnego zrozumienia zagrożeń nuklearnych, takich jak zagrożenie nuklearne wynikające z katastrofy w Czarnobylu. Zagrożenia te nadal istnieją, dlatego tak ważna jest kontynuacja dyskusji i podejmowanie działań mających na celu ochronę środowiska i społeczeństwa.